Nasz klient zawarł ze spółka umowę „zlecenia” jeszcze w okresie, kiedy był studentem, następnie strony zawarły kolejną umowę „zlecenia”. W ramach wykonywanej pracy nasz klient miał narzucany grafik pracy, musiał pozostawać do dyspozycji nawet, gdy pracodawca nie zapewniał mu wykonywania umówionych czynności, a także ściśle określał sposób wykonywania powierzonych zadań i kontrolował ich realizację. Praca wykonywana była także w porze nocnej oraz weekendy.
Pozwana spółka kwestionowała, iż strony łączyła rzeczywiście umowa o pracę wskazują przede wszystkim, iż strony świadomie zawarły umowę zlecenia, a nasz klient przekazując swoją dyspozycyjność nie pozostawał do pełnej dyspozycji spółki. Ponadto wskazano, że umowy zawierane zwykle ze studentami stanowiły pracę dorywczą i uzupełniały potrzeby spółki względem podstawowej kadry pracowników.
Sąd Rejonowy oddalił naszą roszczenie o ustalenie, iż strony łączył stosunek pracy, a nie zlecenia. Jednak po rozpoznaniu apelacji Sąd Okręgowy zmienił ten wyrok podzielając naszą argumentację.
W kontekście tej sprawy przypominamy, że zgodnie z Kodeksem pracy, o tym czy mamy do czynienia z umowa o prace nie decyduje nazwa umowy podpisanej przez strony, ale to w jaki sposób praca jest świadczona. Umowa o pracę to umowa, na mocy której pracownik zobowiązuje się wykonywać pracę określoną przez pracodawcę, pod jego kierownictwem i nadzorem, w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca zobowiązuje się do zapłaty wynagrodzenia za tę pracę. Aby umowę między pracownikiem a pracodawcą uznać za umowę o pracę, musi być spełnione większość z wyżej wskazanych warunków.
W przypadku, gdy mamy do czynienia ze stosunkiem pracy o niejednoznacznym charakterze (umowa mieszana) decydujące mogą być różne elementy. Ważne jest, aby spojrzeć na całość okoliczności, takie jak sposób organizacji pracy, kontrola nad pracą, zależność ekonomiczna pracownika od pracodawcy oraz sposób wynagradzania za pracę. Jeśli w badanej sytuacji występuje większość elementów charakterystycznych dla stosunku pracy, to najprawdopodobniej mamy do czynienia z umową o pracę, np. jeśli pracownik jest zależny od pracodawcy i pracuje pod jego kierownictwem i nadzorem, to sugeruje, że mamy do czynienia z umową o pracę. Jeśli jednak pracownik działa niezależnie i wykonuje pracę bezpośrednio dla klienta lub na własny rachunek, to może to sugerować, że mamy do czynienia z umową zlecenie lub umową o dzieło. Jednocześnie, nie wystarczy, aby dany element typowy dla stosunku pracy pojawił się sporadycznie, konieczne jest spojrzenie na całość okoliczności i ich wzajemne powiązania.
W przypadku sporów dotyczących zakwalifikowania stosunku pracy jako umowy o pracę, decydujący jest charakter wykonywanej pracy oraz faktyczny sposób wykonywania tej pracy.
Ostatecznie decyzja co do zakwalifikowania stosunku pracy jako umowy o pracę należy do sądu pracy, który bada wszystkie okoliczności sprawy i na tej podstawie podejmuje decyzję.
Warto również pamiętać, że orzekanie o charakterze stosunku pracy zależy od indywidualnych okoliczności każdej konkretnej sprawy. Nasz zespół może przeanalizować Twoją umowę, jeśli występują w niej elementy typowe dla stosunku pracy przygotujemy kompleksową argumentację na potrzeby postępowania sądowego.
